Voor het eerst weer naar Nordstølen!
Het schitterende weer van de laatste weken zorgde voor veel wateroverlast zuidelijker in het Gudbrandsdal maar verjaagde ook de sneeuw van de bergweg naar onze zomerboerderij aan het einde van het Lordal.
Nu konden we eindelijk kijken hoe de hutten Silkeros en Zegerros door de barre winter waren gekomen. De weg door het Lordal volgt de rivier Lora, die zich kolkend en schuimend een weg baant tussen de rotsen. Overal voegen zich klaterende waterstroompjes uit het bos bij de hoofdstroom, hier en daar hadden ze delen van het weggetje weggespoeld maar alles was keurig hersteld.
Tot het laatste bruggetje voor Nordstølen, hier was een diepe geul ontstaan waar ons peugeot’je niet doorheen kon komen.
De laatste 100 meter moesten we dus lopen.
Alles was nog mooier dan we in onze herinnering hadden. Beide hutten en de stal waren prima in orde, nergens hadden de sneeuw of de kou schade aangericht. We genoten van de enorme ruimte, het uitzicht op de bergen en de rivier.
We verheugden ons op gasten die net als wij zullen gaan genieten van een langer verblijf hier.
Om even helemaal tot jezelf te komen.
Om effe te kappe, dus.
Terug op de boerderij zijn we op het erf rondom heerlijk aan het werk geweest: snoeien, opruimen, plantjes uitzetten en zitjes maken. We leggen ook een waterleiding en een stroompunt aan naar een weilandje achter de houtschuur waar een caravan of enkele tenten een fijn kampeerplekje kunnen vinden, overigens zonder dat we een echte camping willen worden. Genoeg te doen………