Na veel heen en weer gebel, gemail, weer gebel en weer gemail hebben we dan eindelijk een internetverbinding van Breigutu gård met de rest van de wereld. Weliswaar te traag om rechtstreek op ons blog te komen, te traag om te skypen of te surfen maar genoeg om een mailtje te sturen en Maike de rest te laten doen. Zucht.

Je merkt nu hoezeer we afhankelijk zijn geworden van internet om zaken voor elkaar te krijgen, zonder het www ben je gewoon afgesloten van alles.

Back to the basic, dat wel.

De eerste weken na de verhuizing waren erg koud: overdag kwam de temperatuur niet boven de -25 en in de heldere nachten zakte het kwik tot -29. Gelukkig hielden de beide houtkachels in het huis ons heerlijk warm en was er binnen veel te doen aan uitpakken van de spulletjes, verven van wanden en vloeren, aansluiten van apparatuur, schoonmaken en inrichten. Al snel hebben we onze etage lekker knus in kunnen richten en zitten we genoegelijk van het uitzicht te genieten. Vanuit de stoel overzien we het dal en kijken we naar de 1700 meter hoge bergrug die bedekt is met sneeuw. We hebben net de langste nacht achter de rug en dat betekent hier dat het om 16.00 uur donker is en om 09.00 weer licht. Valt dus nogal mee. De zon zien we alleen als een lichte streep in de lucht boven de bergen voorbij schuiven maar ze kijkt niet boven de sneeuwrand uit. Wanneer we boodschappen gaan doen in Dombås rijden we vrij hoog door het dal en dan zien we de zon een paar kilometer lang wel schijnen. Heerlijk is dat en vanaf vandaag gaan de dagen weer lengen!

De kou zorgde wel voor een probleem met de riolering. De wc liep niet meer goed door en beneden in de kelder kwam het rioolwater door de putjes omhoog. Na enig zoeken ontdekte ik de beerput in de tuin en die bleek vol te staan zonder dat het vieze water weg kon. Goede raad is duur: met een ladder ben ik in de drie meter diepe en hevig stinkende put afgedaald en na enig zoeken kon ik de afvoerleiding vinden. Prikken met een dikke draad, spoelen met de waterslang…geen verbetering. Dan de loodgieter er maar bij. Die kwam met een hogedrukslang met warm water en blies de buis na enige moeite door, We kunnen weer gewoon naar de wc. Een hele verlichting…

De avonden zijn lang, hier in Breigutu gård. (=boerderij) We lezen veel en hebben ook veel plezier van een externe harde schijf vol films die we van ex collega Henk hadden gekregen. Toch was het ook weer fijn om Nederlandse tv te kunnen kijken nadat ik, wonder boven wonder zonder problemen, de satellietschotel en ontvanger had gemonteerd. Ook radio komt helder binnen en zo verheugen we ons op de uitzending van de Top2000, volgende week.

Op een ochtend ontdekte ik met de verrekijker een eland tussen de bomen aan de andere kant van het dal. Met de videocamera was het dier nog duidelijker te zien en toen we de beelden op tv terugkeken, zagen we dat er zelfs twee elanden gefilmd waren. Mooi in beeld maar ik had liever een stuk in de vriezer gehad. Die vriezer vult zich trouwens al heel aardig met alle voordeel aanbiedingen die Sita maar kan vinden: Juleskinke (kerstham die over een paar maand paasham genoemd wordt), Ribbe (varkensspek met zwoerd wat knapperig en krokant gebakken gaat worden) en Torsk (kabeljauw uit de poolzee van de visboer die aan de deur komt).

We eten er dus goed van en ondanks de kou, de drukte en het vele zware werk blijven we op ons gewone gewicht.

Eerste boeking !

De eerste gasten voor komende zomer hebben zich aangemeld! Het blog viel zo in de smaak bij een paar van jullie zuiderburen dat ze zich voor een weekje onze gast gaan noemen.

Wie hun voorbeeld wil volgen kan dat doen, de etage op Breigutu gård is voor max. 6 personen beschikbaar vanaf maart, de sæterhut Silkeros voor max. 4 personen vanaf half mei, de hytter bij de boerderij voor resp. 2 en 4 personen vanaf juni en er is steeds ruimte voor tenten, campers of caravans.

Piet en Sita Olij
Breigutu gård 77-1
2666 Lora
Noorwegen
tel. 004745468253

contact