Categoriearchief: winter

Lekker bezig

hut in sneeuw

Het lijkt voor de buitenstaander misschien dat wij hier een soort vakantie zonder einde aan het vieren zijn maar zo is het bepaald niet! Onze dagindeling ziet er meestal als volgt uit: Piet staat op tussen 08.00 en 08.30 op, zet koffie op en de houtkachels aan, wekt Sita als de koffie klaar is. Dan werkoverleg: wat pakken we vandaag aan? Wie doet wat? 09.00 naar boven, het is daar dan nog steenkoud. Zelfs zo koud dat de accuboormachines eerst opgewarmd moeten worden. Tot 10.30 aan het werk: Sita schildert,

            sita schuren

Piet sloopt en bouwt weer op.

Ondertussen met de kruiwagen brandhout uit het houthok halen, met de trekker een rondje sneeuwruimen. Dan koffie. 12.30 broodje. 13.00-16.30 boven aan het werk, dan opruimen, timmerhout voor morgen uit de låve halen. Sita bereidt het avondeten. Wijntje. (eigenbrouw, wit, bijna alcoholvrij) Email nakijken, beantwoorden, public relations doen. 18.30 avondeten. ’s Avonds tv kijken, biertje en wijntje. Tot slot van de avond directieoverleg, plannen voor morgen bespreken. Bed. En dat zes dagen in de week, op zondag proberen we onze werkdrift  in te houden en wat rust te nemen. Heerlijk, zo’n ritme.

Afgelopen zondag was het prachtig weer: na de sneeuw van zaterdag was de wereld bedekt met een verse laag wit poeder, min 11 en de zon boven de berg. Windstil. Voor het eerst deze winter zijn we er op de langlaufski’s op uit getrokken voor een rondje over ons “eigen” land. Heerlijke hellingen en supersneeuw. De ski’s kunnen direct voor de deur aan en het glijdt super. Een schitterend gevoel om zo door de bijna maagdelijke witheid te gaan. Onze ski’s trekken niet helemaal het eerste spoor: een ree, een eland en een vos zijn ons al voor geweest! Bij terugkomst betrekt de lucht en valt er weer wat lichte sneeuw. Tijd om even met  familie en vrienden te skypen…

Ondertussen in Nederland..

–zijn ex-collega’s Henk en Tjisse een Effekappe reclameflyer aan het produceren, o.a. om te verspreiden op een noorse vakantiebeurs in de Sjømanskirke in Rotterdam as vrijdag! Dank aan www.fruamundsen.nl

–staat ons aanbod ook op de site www.airbnb.com

–heeft een groep vrienden afspraken gemaakt om komende zomer Breigutu gård te bezoeken

–vertalen Maike en Simone onze advertenties naar Engels en Duits. Super, dames.

–koopt Albert een televisie voor ons bij Scheer en Foppen

Ze zijn er! De eerste weken ter plaatse

Bij gebrek aan een internetverbinding in Lesja, deze keer een Effe Kappe update vanuit Amsterdam Oost. En wel door één van de dochter des huizes, Maike. Want Piet en Sita zitten al een dikke twee weken in het hoge noorden en jullie vragen je vast af hoe het met ze gaat aldaar. En het antwoord daarop is goed. Heel goed. Het huis is fantastisch, het uitzicht zo mogelijk nog mooier en de uitstapjes naar supermarkt en dorp een feest. En, niet onbelangrijk, ook de trekker bevalt goed en wordt al voor allerhande klussen ingezet.

De verhuizing verliep voorspoedig, al kwam de vrachtwagen vast te zitten in de zachte grond en waren er wel een paar uur zweet en inzet nodig om het gevaarte weer op de weg te krijgen. Maar dat mocht de pret niet drukken; de spullen zijn gearriveerd en krijgen langzaam allemaal een plekje in het nieuwe huis. En daarmee wordt het huis ook meer en meer een thuis. Met zelfs een heuse muziekkamer. Om zich ook zonder trekker te kunnen verplaatsen is er een auto aangeschaft. Een rode postauto, wel te verstaan. Heit is al een keer per abuis aangezien voor een echte postbezorger, dus met die inkomsten zal het de komende tijd wel goed zitten…

Het weer is Noors; van natte papsneeuw (slud) is het overgegaan naar echte sneeuw en duikt de temperatuur onder nul. In Lesja met een bescheiden graad of 3, maar bij een uitstapje naar Otta laatst, gaf de thermometer opeens min 20 aan! De sneeuw zal spoedig vaker vallen en de temperatuur zal ook in Lesja nog gaan dalen. Van een witte kerst zijn heit en mem in ieder geval zeker.

Naast alle inrichtingswerkzaamheden zijn ze ook al druk bezig met het regelen van alle formaliteiten. Een bankrekening, telefoonnummer, inschrijving in de gemeente, persoonsnummer, internet, kenteken van de auto, noem maar op. En dat gaat, zoals verwacht, op z’n Noors. Zonder persoonsnummer geen telefoonnummer, zonder telefoonnummer geen inschrijving in de gemeente en zonder die inschrijving geen persoonsnummer. De welbekende vicieuze cirkels, inderdaad. Gelukkig zijn de Noren heel behulpzaam en gemoedelijk. Je krijgt een kopje koffie, men keuvelt nog wat over het hoe en waarom van je emigratie en ondertussen worden alle collega’s erbij gehaald om over het probleem te oreren. Maar ja, zo’n Nederlands telefoonnummer is gewoon te lang en past niet in de daarvoor bestemde vakjes. Wat te doen? Uiteindelijk zal het zich allemaal wel oplossen, maar het duurt waarschijnlijk allemaal net even wat langer dan gehoopt.

Mochten de Noren toch sneller zijn dan wij denken en een internetverbinding mogelijk maken met Breigutu, volgt er spoedig een update van heit en mem zelf. Zo niet, dan houd ik jullie nog wel even op de hoogte.

Maike